maandag, juli 18, 2005
Tocht over het eiland
verkenning van Cres
Wat kun je vast slapen in een tent op rotsgrond! Als je maar moe genoeg bent. Vakantie is fijn! We kunnen nu om ons heen gaan kijken: waar zijn we terecht gekomen? Het landschap oogt heel mediterraan, daar past rustig ontbijten onder de olijfboom naast de tent prima bij. De volgende stap is langs de kade naar het stadje Cres wandelen om info te halen. Het VVV-meisje vindt dat maar een raar verzoek, maar Esther weet toch wat uit te vinden.
vissersplaatsje
We gaan mountenbikes huren. We doen een ruige fietstocht over steile rotspaden door oude olijfgaarden en bos. Het is heel erg zweten, maar wel erg leuk.
Steeds is weer de zee prachtig te zien. Als reisdoel kiezen we het minuscule vissersplaatsje Valun met maar 80 inwoners. Er is een kleine camping, direct aan het kiezelstrand, waar we even gaan zwemmen. Onder de badgasten een Zwitsers meisje dat als een echte Edgar Davids allerlei stunts uithaalt met een voetbal, en een heel klein meisje dat verdiept is in Dracula. We strijken willekeurig neer op een terrasje aan zee, waar we een echt heerlijk zeebanket krijgen voorgeschoteld (blijkt later echt een specialiteit van het plaatsje).
indianen
Dan is het tijd om terug te gaan als we niet in het donker willen belanden. De korte route is over de asfaltweg, maar dat betekent wel een Alpe d’Huez-achtige beklimming en dan lekker hard dalen. In Cres aangekomen fietsen we nog wat rond door het plaatsje en zien onder meer de karakteristieke ronde toren, precies zoals het schaakstuk, maar dan groot. We sluiten de dag af met ijsjes in het haventje, waar één echte en twee Kroatische Andesindianen muziek aan het maken zijn.
Wat kun je vast slapen in een tent op rotsgrond! Als je maar moe genoeg bent. Vakantie is fijn! We kunnen nu om ons heen gaan kijken: waar zijn we terecht gekomen? Het landschap oogt heel mediterraan, daar past rustig ontbijten onder de olijfboom naast de tent prima bij. De volgende stap is langs de kade naar het stadje Cres wandelen om info te halen. Het VVV-meisje vindt dat maar een raar verzoek, maar Esther weet toch wat uit te vinden.
vissersplaatsje
We gaan mountenbikes huren. We doen een ruige fietstocht over steile rotspaden door oude olijfgaarden en bos. Het is heel erg zweten, maar wel erg leuk.
Steeds is weer de zee prachtig te zien. Als reisdoel kiezen we het minuscule vissersplaatsje Valun met maar 80 inwoners. Er is een kleine camping, direct aan het kiezelstrand, waar we even gaan zwemmen. Onder de badgasten een Zwitsers meisje dat als een echte Edgar Davids allerlei stunts uithaalt met een voetbal, en een heel klein meisje dat verdiept is in Dracula. We strijken willekeurig neer op een terrasje aan zee, waar we een echt heerlijk zeebanket krijgen voorgeschoteld (blijkt later echt een specialiteit van het plaatsje).indianen
Dan is het tijd om terug te gaan als we niet in het donker willen belanden. De korte route is over de asfaltweg, maar dat betekent wel een Alpe d’Huez-achtige beklimming en dan lekker hard dalen. In Cres aangekomen fietsen we nog wat rond door het plaatsje en zien onder meer de karakteristieke ronde toren, precies zoals het schaakstuk, maar dan groot. We sluiten de dag af met ijsjes in het haventje, waar één echte en twee Kroatische Andesindianen muziek aan het maken zijn.
